Bir annenin en büyük sabır denemesi sanıyorum çocuklarına sağlıklı yemek yedirme ve sağlıklı yemek yeme alışkanlığı kazandırmak sanıyorum.
Katı gıdaya geçme ile başlayan sıkıntılı yeme alışkanlığı 4,5 yıldır devam ediyor. 26 ay anne sütünü ayıla bayıla alan AryaKız katı gıdalara aynı sempati ile devam etmedi ne yazık ki..
Tabi bunda bütün suç kızıma ait değildi.. Bir anne olarak sanıyorum en büyük problem bendeydi. Çünkü bende yeme alışkanlığı olmayan hatta yemek sevmeyen ve dolayısı ile güzel yemek yapamayan bir anneydim. Kızım ile birlikte yemek dünyasına adım atmış, sağlıklı yiyecekleri sağlıklı yöntemlerle pişirmeyi öğrenmeye çabalamıştım. Bu durumda kızımın yeme problemlerini desteklemiş olabilir.
Bababannesi ve öğretmeni ile birlikteyken sofraya oturup yemek ayırmadan kendi başına yemek yemeye çalışan Aryanın hafta sonu tüm düzeni değişiyor. Özellikle sofraya oturma ve kendi başına yemek yiyebilme durumu sanki birden değişiyor. Tabi bunu anneyle fazla vakit geçiremeyen çocuğun onun dikkatini bu şekilde çekebildiğini düşünmesi etkiliyor bunun farkındayım elbet :(
Okulunnda 'Çocuklara sebze yedirmenin yolları ' adında ufak bir seminer olduğunu haber alınca hemen düştüm yollara. Yasemin Üstay Tekinin kendi tecrübeleri ile çıktığı bu yolda annelerin ortak derdine bir nebzede olsa ışık tutuyor. Sebzeyi sevdirmenin eğlenceli yollarını yazdığı kitapda da bulabilirsiniz.
Çocukların davranışlarının temeli model almadır. Onu büyüten kişilerin davranışlarını taklit ederek büyüdükleri için sizin sevdiğiniz yemekleri sever, sizin tükettiğiniz gıdalara eğilimli olur ister istemez. Buna rağmen sizin çok sık tükettiğiniz ancak çocuğunuzun yemeyi reddettiği durumlarda olabilir. Bu durumda yapmanız gerekenleri şu şekilde özetliyor Yasemin Hanım;
Patron sizsiniz...
Genelde hepimiz yemek yapma konusunda bir bilinmezlik içinde sürükleniriz. Acaba akşam ne yapsam? Sorusu her kadının beynini kemirir. Hele evde çocuk varsa... Bu durumda çocuklarımıza akşam ne istersin, ne pişireyim deriz...İşte yapılmaması gereken bir yanlış daha :) Patron sizsiniz, bir plan yapın ve o plana sadık kalın..
Bunu bende çok sık kullanıyorum ki annesi gibi mutfaktan uzakta buyuyup yemekten ve yemek pişirme zevkinden uzak kalmasın :)
Geç farkettiğim mutfak kültürünü kızımla deniyoruz her fırsatta :) Yasemin Hanımda bu konuda oldukça güzel deneyimler paylaştı.
çok daha fazlasını www.hercocukispanaksevmez.com da bulabilirsiniz.
Katı gıdaya geçme ile başlayan sıkıntılı yeme alışkanlığı 4,5 yıldır devam ediyor. 26 ay anne sütünü ayıla bayıla alan AryaKız katı gıdalara aynı sempati ile devam etmedi ne yazık ki..
Tabi bunda bütün suç kızıma ait değildi.. Bir anne olarak sanıyorum en büyük problem bendeydi. Çünkü bende yeme alışkanlığı olmayan hatta yemek sevmeyen ve dolayısı ile güzel yemek yapamayan bir anneydim. Kızım ile birlikte yemek dünyasına adım atmış, sağlıklı yiyecekleri sağlıklı yöntemlerle pişirmeyi öğrenmeye çabalamıştım. Bu durumda kızımın yeme problemlerini desteklemiş olabilir.
Bababannesi ve öğretmeni ile birlikteyken sofraya oturup yemek ayırmadan kendi başına yemek yemeye çalışan Aryanın hafta sonu tüm düzeni değişiyor. Özellikle sofraya oturma ve kendi başına yemek yiyebilme durumu sanki birden değişiyor. Tabi bunu anneyle fazla vakit geçiremeyen çocuğun onun dikkatini bu şekilde çekebildiğini düşünmesi etkiliyor bunun farkındayım elbet :(
Okulunnda 'Çocuklara sebze yedirmenin yolları ' adında ufak bir seminer olduğunu haber alınca hemen düştüm yollara. Yasemin Üstay Tekinin kendi tecrübeleri ile çıktığı bu yolda annelerin ortak derdine bir nebzede olsa ışık tutuyor. Sebzeyi sevdirmenin eğlenceli yollarını yazdığı kitapda da bulabilirsiniz.
- Mahalle baskılarına kulak tıkayın.
- Kişisel olarak algılamayın. Acele etmeyin, sabırlı olun
- Bir kere sevmedi diye pes etmeyin en az 15 kere farklı yollarla tekrar önüne getirin.
- hergün 1 sebze sunmaya çalışın
Patron sizsiniz...
Genelde hepimiz yemek yapma konusunda bir bilinmezlik içinde sürükleniriz. Acaba akşam ne yapsam? Sorusu her kadının beynini kemirir. Hele evde çocuk varsa... Bu durumda çocuklarımıza akşam ne istersin, ne pişireyim deriz...İşte yapılmaması gereken bir yanlış daha :) Patron sizsiniz, bir plan yapın ve o plana sadık kalın..
- Yemekleri küçük porsiyonlarla sunun, dolu bir tabakla mücadele etmesin.
- Yeni tadları nispeten açken deneyin.
- Israrla beğenmediği tepki verdiği yemeklerin değişik versiyonlarını sunmaya çalışın.
- Sunumlarınızı güzelleştirin. Sevdiği yemeklerle şıklaştırın, figürleştirin.
- Birlikte markete gidip onun seçmesine olanak tanıyın.
Bunu bende çok sık kullanıyorum ki annesi gibi mutfaktan uzakta buyuyup yemekten ve yemek pişirme zevkinden uzak kalmasın :)
Geç farkettiğim mutfak kültürünü kızımla deniyoruz her fırsatta :) Yasemin Hanımda bu konuda oldukça güzel deneyimler paylaştı.
ÇOCUĞUNUZ MUTFAKTA NELER YAPABİLİR!!!
3-7 YAŞ
- Sebze, meyve yıkayabilir.
- Marul yapraklarını ayıklayabilir.
- Un,şeker ölçebilir.
- Yumurta kırabilir.
- Hamur yoğurabilir.
- Kurabiyelere şeker verebilir.
- Ekmeğe bal, reçel vs. sürebilir.
8-12 YAŞ
- Merdane yardımıyla hamur açabilir.
- Sofrayı kurabilir.
- Sebze meyve soyabilir.
- Sandviç hazırlayabilir.
- Portakal limon sıkabilir.
- Bulaşık makineye yerleştirebilir.
- Havanda sarımsak dövebilir.
çok daha fazlasını www.hercocukispanaksevmez.com da bulabilirsiniz.
6 yasindaki oglum sebzeyi hep sevdi cunku anneannemin anneme soyledigi seyi yaptim kendim yemeyecegim tatsiz yemek yapmadim tuzu baharati oldu lapa gibi olmadi. Corba seviyor oglum hep sebze çorbası yaptim bu sekilde yedi. Bir de sunu tesadufen kesfettikhttp://oncekadinsonraanne.blogspot.com.tr/2013/03/sebze-sevmeyen-cocuklara-sebzeli-krep.html?m=1
YanıtlaSilMerhaba, bloğunuzu yeni keşfettim ve hemen takibe aldım. Bana da beklerim ;) Sevgiler...
YanıtlaSil