Hoşgeldin 2 yaş sendromu

isyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaann!!

Şuan ki halin en net ifadesi sanırım bu.. Dünyanın merkezindeki kızım hiç bir şekilde Hayır kelimesine izni yok. O kelimenin kullanımı sadece ona ait, zira her şeye ama her şeye hayır aşamasındayız...
İstediği olmadığında ağlayan ( gözlerinden yaş gelmeden vızıldayan, ve gıttıkce şiddeti artan), bazen yerlere yatan, sokakta asla yürümeyen sadece 'kucaaaaaaak' diyen bir durum halini aldık..

Oysa oldukça sakin, huzurlu ve uyumlu bir çocuktu. Birlikte etkinliklere katılır, saatlerce seyehat eder, otobüse biner, avm ye gider, gezer tozardık..Yabancılık çekmezdi, yemem- etmem demezdi... Vitrinde gördüğü oyuncağı merak eder, sarılır, eller sonra bırakırdı.. Konuşarak çözerdik, ağladığında ilgisini başka yöne çevirirdik ama herşey birden değişti...Çok değişti...

Öncesinde bir çok makale okumuş, seminere katılmış bu olaya hazırlıklı olduğunu düşünen bir anne olarak , ki yapısal olarakda sabırlı bir insan olmama rağmen kelimenin tam anlamıyla çuvalladım... Yenildim hatta pes ettim..

İşte uzman görüşlerinden 2 yaş sendromu



2 Yaş Sendromu - (Kaynak : e-annebebek.com)

2 YAŞ SENDROMU BELİRTİLERİ
Çocukların normalde dingin, rahat ve huzurlu olan halleri bu dönemde ortadan kalkar. İki yaş sendromunun başlamasıyla ilk etapta ailesiyle inatlaşan, bir konuda tutturunca tutturan çocuklar olmaya başlarlar. İletişimlerinde konuşmaya başlamasına rağmen sözel iletişimi kullanmadan zıtlaşır, bağırır ağlar, inatlaşır, kendi isteklerini ön plana çıkararak tamamen kendi üzerinden kendi ben merkezi üzerinden hareket etmeye başlar bu dönemde. İki yaş sendromunun başladığı bu dönem birçok çocukta görülür ve uzmanlar tarafından sağlıklı olduğu düşünülür. Çünkü çocuğun sosyal gelişim basamaklarından en önemlisidir bu dönem. Hatta ilk sosyal gelişim aşamalarından biridir. Çocuğun bu dönemle birlikte ailesiyle olan bağımlılığından kopmaya başladığı, kendini ispat çabasına girdiği, otoriteye karşı direnerek kendini ortaya koymaya çalıştığı ve böylece kişilik gelişiminde önemli yol aldığı görülmektedir. O yüzden iki yaş dönemini bazı kaynaklar birinci ergenlik dönemi, korkunç iki yaş veya negativizm dönemi olarak adlandırılır. Olumsuzlukların olduğu, olumsuzlukların geçici olduğu bir dönemdir bu süreç.

2 YAŞ SENDROMU DONEMINDE NASIL DAVRANILMALI...

İki yaş sendromu adındaki ürkütücülük nedeniyle ebeveynlerin çaresiz kaldığı bir dönemdi kimi zaman. İki yaş sendromu yaşayan çocuklarına nasıl davranmaları gerektiğini bilemezler. Pek çok anne ve baba bu süreçte çok yanlışlar yapar. Örneğin çocuğu azarlar, kötü davranır, o inatlaştıkça kendisi de inatlaşır, yasaklar koyar. Bütün bunları yapmak doğru değildir. Peki iki yaş sendromu geçiren çocuklara ailelerin yaklaşımı nasıl olmalı. İki yaş çocuğun gelişim sürecinde yavaş yavaş kendini ifade etmeye başladığı, sosyal gelişiminin hız kazandığı dil gelişiminin hızlanmasının beklendiği bir süreçtir. Ama baktığımızda iki yaş çocuğu her şeyi anlayan, algılayan, komutlara uygun davranan çocuklar olmasına rağmen muhakeme (kıyaslama) bu yaşta gelişmediği için, çocuğun söylenen her şeyi (özellikle de söylenenler ima yoluyla ifade ediliyorsa) anlamasına imkan yoktur.

İki yaş çocuğu olan anne ve babaların onlarla iletişim kurarken, mutlaka direkt konuşmaları, dolaylı olmayan, ima içermeyen konuşmalar yapması gerekiyor. Çocukla oynamadan vermesi gereken mesajı tek dilden ve somut haliyle vermesi şart. Mesela çocuk yemeğini yemediğinde “yeme yeme, sen böyle yapmaya devam et, sen bilirsin” şeklindeki konuşmalar, çocuğun gerçekten sözlerin böyle anlamasına ve böyle anladığı için buna uygun tepkiler vermesine neden olur. Bu yüzden direkt iletişim kurmak gerekiyor. Ama direkt iletişimde de olumsuz sıfatlara yer vermeden yani çocuğun yaptığı her olumlu davranışın arkasından olumlu bir mesaj kullanarak ama olumsuz söz ve davranışların arkasından herhangi bir tepki vermeden tepkisiz kalarak iletişime geçmek en doğru iletişim yöntemidir.

Yaptırmak istediğiniz şeyi çocuğa direkt empoze ederek ya da yaptırmak istediğiniz şeyi yasaklayarak, örneğin “bunu bir daha asla görmek istemiyorum”, “bunu yaptığında babana söylerim” gibi tehditler bu yaş çocuklarında asla etkili olmaz. Doğru davranış biçimi, olumlu bir şey yaptığında hemen ödüllendirici bir ifadeyle bunu çocuğa yaptırmak, olumsuz bir davranış gördüğümüzde çocukla olan ilgimizi kesmektir. Anne ve babalar özellikle hayır kelimesini çok kullanmamalıdır. Çocukla birlikte bir yere gidildiğinde sürekli “onu elleme, bunu karıştırma, yerinde otur, burnunu karıştırma” gibi tutumlarla karşılaşıyorsa çocuk bu davranışları yapmayı arttıracak ve gerçekten “hayır” lara duyarsızlaşacaktır. Aile içinde bu konuda birlik içinde olunmalı, annenin hayır dediğine baba da hayır demesi gerekir. Hayır her koşulda herkesin engellediği durumdur. Çocuk iki parmağını prizin içine sokuyorsa bu herkesçe hayır denmesi gereken bir durumdur. Ama yemekten önce çikolata yiyorsa herkesin hayır demesi şart olmayan bir durumdur.

 Hayır kelimesine duyarsızlaştık gerçekten, Ne diyeyim Ya Sabır!!!