İnternette kızımın daha karnımdayken kendi yaşıtlarının anneleriyle kurduğumuz iletişim devam ediyor...O annelerden biri bugunkü konuğum..İşte Betül Anne
''Ben Betül Çakıroğlu Atmaca. Gelibolu’da doğup büyüdüm. İstanbul’a üniversite için geldim. Mesleğime hala burada devam ediyorum. Mimarlık yapıyorum. 2008 yılında evlendim. 2010 yılında Ece aramıza katıldı. Ve hayatımıza anlam geldi. Hem tam zamanlı bir çalışan hem de anneyim.'' Betül Çakıroğlu Atmaca
*hamilelik fikrine hazır mıydın? klasik zorluklar dışında neler seni yordu? neleri özlüyorsun?
Hayatımıza baktık. Evlendik belli bir süre geçti. Sıra çocuğa gelmiş gibi hissettik ve deneyelim diyerek başladık. Eşim arkadaşları ile konuşurken hep 2010’da 10 numara bir çocuğum olacak diyordu. Öyle de oldu. Ece çok zor bir bebekti. Daha doğduğunda hemşireler, doktorlar bile zor bir bebek olacak diye söylediler. Eve ilk geldiğimiz gece tam anlamıyla bir felaketti. Ece hiç susmadan ağladı. Bunlar çoğu bebekte olan şeyler belki ama ben birde zor bir normal doğum geçirdiğim için yerimden bile zor kalkıyordum. Tam 20. günde normal yürümeye başladım. O beni bayağı zorladı ilk günler. Hayatıma dönüp baktığımda özlem duyduğum pek bir şey yok. O zamanlar yaşanması gerekenleri doyasıya yaşadığım için bekli de. Hayatımda Ece’den sonra pek eksiler olmadı aksine hep artılar oldu.
*doğumla beraber artık hayat eskisi gibi değil.şimdi neler değişti hayatında?nasıl geçiyor zaman?
İlk zamanlar Ece ile evde olmak muhteşemdi. Ben Ece 6 aylıkken işe başladım. Bence hayatım bundan sonra değişti. Ece’yi bırakıp işe gittiğim o ilk günler üzüntüden her gün her akşam durmadan ağlıyorum. Sonuç sütümün gitmesi oldu. Ama dönüp düşündüğümde hala gözlerim doluyor. Ece minicikti. Ve benim işe başlamam ile hem bizim, hem onun tüm düzeni değişti. Babaanneye taşındık. Hala evimize çok az gidiyoruz. Ece ilk zamanlar sütü ve yemeği reddetti. Kilo alışı duraksadı. Şimdi bu kadar zaman olmasına rağmen hala pazartesileri arkamdan ağlıyor. Bu sürece pek alışılmıyor.
Bizim Ece ile geçirdiğimiz hafta içi akşam saatleri ve hafta sonu. Hafta içi yemek ve biraz oyun sonrası hala bir düzene oturtamadığımız uyku seansları. Doktora göre bunun da sebebi beni özlemesi imiş. Hafta sonları ise mümkün olduğunca aralarında 19 gün olan kuzeni Batuhan ve diğer arkadaşları ile buluşmalar organize edip, onun eğleneceği seveceği yerlere gitmeye çalışıyoruz.
*bebeğinizle beraber artık bizde büyüyoruz.seni neler yoruyor..yemek,uyku, oyun, nasıl üstesinden geliyorsun?
Ece başta da dediğim gibi hep zor bir çocuktu. Yemesi uyuması. Büyüdükçe biraz düzene girse de yemek ve uyku bizim ciddi problemlerimiz. Çalışan bir anne olduğum için tüm huysuzluklarını, kaprislerini de bana yapıyor. Mesela babaanesi ile çok güzel uyuyup, yemek yerken benimle tam bir felaket çocuk oluyor. İşten eve adımımı atar atmaz kucağıma çıkıyor ve uyuyana kadar nerdeyse hiç inmiyor. Tabi en sevdiği saklanbaç ve top oyunlarını oynarken biraz rahatlıyorum. Onlarda da her çocuktaki gibi bitmeyen bir enerjisi olduğu için ben yoruluyorum ama o hiç yorulmuyor. Ama yorulsam da uyuyana kadar Ece ile oynamak bütün gün ona hasret kaldıktan sonra ikimize de çok iyi geliyor.
*yaşadığın zorluklarda keşfettiğin güzellikler de paylaştığın internet anneleri var mı? bloglar forumlardan yararlanıyor musun?
Ece ile Batuhan’ın yani yeğenimin bir sitesi var. http://www.cicekvebocek.com/. Bu sitede onların anılarını, resimlerini ve videolarını paylaşıyoruz. Güncel haberlere yer veriyoruz. Ve her gün bir konu yayınlıyoruz. Bu sitemizi aktif ve güzel yazılarla donatabilmek için aslında ortamdaki tüm bebek site ve bloglarına girmişliğim vardır herhalde. Ama daha çok Facebook üzerinden oluşturduğumuz yaşıt çocuklardan oluşan bir grubumuz var; kendi arkadaşlarımın çocuklarının blogları var onları takip ediyorum. Bunlara senin harika blogunda dahil. http://www.anneysen.com/ çok hoşuma giden bir site. Sitenin içinde doktorlara da sorular sorabiliyorsun.
*taze annelere neler tavsiye edersin?
Emzirme bence bu dünyada bir annenin hem kendi hem de yavrusu için yapabileceği en güzel şey. Bu süreç bende elimde olmayan sebeplerden dolayı düşlediğimden az sürdüğü için kalbim hala çok buruktur. Bence emzirmek için ellerinden gelen gayreti göstersinler. Bol su içsinler, stres yapmasınlar.
Elinize emeginize saglik canim
YanıtlaSilumarım birilerine faydalı olabilecek şeyler içinde barındıran bir röpartaj olmuştur.
YanıtlaSilOlumlu tepkiler aliyiruz tesekkurler
YanıtlaSil