Zordur Evde olmak
Zordur Anne olmak, hele de tüm gün evdeyseniz..
2 yıl öncesine kadar toplantılar arasında geçen saatler, susmak bilemeyen telefonlar, cevap bekleyen teklifler, bütçeler, raporlar...nasıl sabah-nasıl akşam olduğunu anlayamadığım yıllar...Hep özenirdim sabah seda sayan izleyen, giyinip süslenip tıkıt tıkır ev gezmelerine giden, kek börek tarifi deneyen, kahveye geldim diyen komşular, hafta içi günlerde boş boş vitrin bakan ev kadınlarına...ne şanslılar diye düşünürüdüm.
Sonra sanki bir sihirli el değdi ve hoop artık bende onlardan biriydim...Ama hiç o masallardaki gibi değilmiş hiçbirşey...
sabah başlayan ve hiç bitmeyen bir maratonmuş aslında...Ne kadar temiz oulrlarsa olsunlar asla temizlenemeyen odalar,perdeler,koltuklar halılar; sürekli pişmek zorunda olan yemekler, çamaşırlar ve tabi ki ütüler...,
Hergün aynı rutin içinde hani nerde o günler, seda sayan programları, nerde komşular...
Evet bende annemi büyüyünce anlayanlardanım :( Yükün ne çok ağırmış annecim....
Hey periiii ben geri dönmek istiyorum 'sözüm geriiiii ' :)
sanki beni anlatmışsın :).
YanıtlaSilaynı düşüncelerdeyiz ve aynı hayatı yaşıyor gibiyiz.hep uzakta olan yaşayamadığı hayat tatlı gelirmiş ya insana, biz onu yaşadık bence çalışırken çalışmıyor olmak daha iyiymiş gibi geldi.ama yaşayınca gerçekler görünen değilmiş anladık